Biri de çıksın desin ki; ben çok şey yaşadım çok şey gördüm ama hala aynıyım. 7'de neysem şu anda da aynıyım. Evet yaşadım bir çok şey ama değişmedim. Hadi desin, yok anam yok mümkün değil. Çünkü; "Acılar insanları değiştirir" bunu sakın unutmayın. Hatta üstad Paulo Coelho'nun müthiş bir sözü var söylemeden geçemeyeceğim; "Acılar insanları değiştirir. Eğer bir insanı değiştirmek istemiyorsanız onu kırmayın" şahane söz valla.
Her şey biz insanlar için arkadaşlar. Gönül ister ki güllük gülistanlık yaşayıp ölelim ama namümkün. Dert de bizler için mutluluk da huzur da acı da. Önemli olan yaşadığımız her sıkıntılı olaydan sonra kendimize ders çıkarmaksa iyi tarafından bakmak lazım belki de yaşadığımız her şeye. Hani derler ya, kişi kendi sıkıntısını dünya ağırlığında görürmüş diye. Aynen öyle. Size çıkıp da diyecek halim yok, aman millet siz siz olun yaşadığınız şeylerin sizi üzmesine, kırmasına, değiştirmesine izin vermeyin diye. Ama işin en kötüsü biri tarafından kırılmak aslında galiba ya da her neyse işte...
Konu derin aslında daha doğrusu herkes farklı şeylerde acı hisseder farklı şeylere üzülür. Ben genel temamdan yola çıkarak bir insanın bizi üzdükten sonraki haleti ruhiyemiz üzerinde duracağım. Arkadaşlar, kimse istemez üzülmeyi, efkarlanmayı, acı çekmeyi evet ama biri tarafından hayal kırıklığına uğramak. İşte bu bazı acılara bedel yeminle. Çok güvendiğiniz biri tarafından siz hiç hayal kırıklığına uğradınız mı? Eminim çoğu kişi yaşamıştır zaten bunu. İşte bunu yaşayan insanlar özellikle öğreniyor birine koşulsuz şartsız inanmamayı, güvenmemeyi. İşte bunu yaşayan insanlar ne yazık ki tecrübe etmiş oluyorlar yüreğin vermiş olduğu bağlantının kopmasının yaratmış olduğu tarifsiz acıyı. İşte bunu tecrübe etmiş insanlar güvensizliğin ne demek olduğunu yaşadıkları şey sonucunda genele yayıyorlar ve kendinden başka bir Allah'ın kuluna güvenmemeyi öğreniyorlar. Ne acı!
Oysaki güvensiz yaşanır mu şu koca evrende? Çok sevdiğim bir söz vardır; "insanların birbirlerine yaptığını dünya toplansa yapamaz" diye. Nasıl da yerinde bir söz öyle değil mi? Ha zamanla yatışıyor tabii ki de geçiyor edinilmiş her sıkıntılı tecrübe. Geçene kadar buram buram yakıyor yürekten gelip genizden fışkıran lanet olasıca pislik mendebur acı :) Acıya küfretmek heyt beee ben daha neler söyleyeceğim şu ahir ömrümde :) Millet, aman şunu yapmayın, yok efendim şöyle düşünmeyin gibi beylik laflar etmeyeceğim. Nihayetinde bir olay karşısında ben üzülüp kahrolabiliyorum. Hayır yani kelin ilacı olsa kendi kafasına önce öyle değil mi :) Ancak şunu söyleyebilirim ki, siz siz olun gerçekten üzmeyin kimseyi. Karşınızdakinin değişmesine neden olabilecek şeyler yaşatmayın ona. Yapmayın bakın kızdırmayın beni. Birinin sizi de değiştirmesine izin vermeyin. Ha dile kolay evet ama var gücünüzle savaşın, sonra dönüşü olmuyor inanın. İlişkilerde bi bakıyorsunuz neler neler yaşamışsınız, güven ayaklar altına alınmış yıllar içinde ancak toparlayabiliyor insanı başka bir yüreğe konabilmek için. Yalnızlık Allah'a mahsus ise, kıymayın sizi sığınacak liman olarak bilen kalplere.
Sizlere ancak şunu söyleyebilirim canııımm arkadaşlarım, acıyı sevmek pek tabii ki de olmaz ama yaşadığınız şeylerden mümkün seviyede dersler çıkarmaya çalışın derim ben. Ha bir ilişkide daha ziyade yıpranan, ağlayan, savaşan, üzülen sizseniz yeni ilişkinizde geçmiş ilişkinizde yaptığınız hataları yapmamayı öğrenin, öğrenin ki zırhlı bir şekilde başlayın ilişkinize. Ha tam anlamıyla yine güven duyamazsanız zira yeteri kadar değişmiş olacaksınız zaten ancak hatalardan ders çıkarmak tam bu noktada devreye giriyor işte. Zaten sizin özellikle dikkat etmeniz gereken pek bir şey kalmıyor eğer eski siz değilseniz artık. Bilmem anlatabildim mi?
Siz siz olun, sakın ama sakın birinin değişmesine neden olacak acılar yaşatmayın ona. Unutmayın ki, ah'dan kaçılmıyor, nereye gitseniz bulur ve yapışır yakanıza...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder