Başlıktan da anlaşılacağı üzere konumuz belli, vazgeçmek mi asıl meziyet yoksa deli gibi severken olmayacağına kanaat getirip kalan son umutları da yok edip çekip gitmek mi? Var mı bir fikriniz? Gerçi benim ki de soru, birçoğumuz sevip de bazı nedenlerden dolayı vazgeçmedik mi? Ama nedir insanları sevip de ayrılmak zorunda bırakan? Sevginin azalması, sabrın tükenmesi, geleceğin dair umudun sönmesi, aile faktörü... Nedir sahi?
Arkadaşlar yaşanmışlıktır ya insanları yazmaya, konuşmaya iten. İşte bundan dolayı yazan kimse bu sözü önünde saygıyla eğilmek istiyorum zira "vazgeçmek zordur delice severken"
Sevmek nasıl güzel, nasıl mutlu eden, nasıl heyecanlandıran bir duygu. Çoğu ilişki başlar biter amennah ama ben de tecrübe edene kadar hep anlamsız geliyordu bana, "severek ayrıldık" diyenler. Kızardım çoğunlukla, hatta dalga geçerdim. Ne demek severek ayrıldık? İnsan seviyorken neden ayrılır yahu? Şartları ne demek oluşturamadık? Ya bi gidin sevgi, aşk her şeyin üstesinden gelir diye ahkam kesiyordum. Eee ne oldu peki? Hayat tecrübelerden ibaret millet yaşanmışlıklar neticesinde. Gel zaman git zaman ben de tecrübe ettim severek ayrılmanın ne demek olduğunu.
Ayrılmak için bir çok neden bulabilirken insan kendine severek ayrılmalarda durum daha değişik ve zor olabiliyor. Kalbin dur diyor beynin tam tersi gitmeye zorluyor seni. Neden peki? Gelemez miydiniz yaşanılanların üstesinden? Bitemez miydi sıkıntılar sorunlar kavuşamaz mıydınız birbirinize? Elbette... Ama ne? Elbette "evet" mi elbette "hayır" mı? Tek taraf daha çok seviyorsa kimse kusura bakmasın ama severek ayrıldık demek hak verirsiniz mi mümkün değil. Karşılıklı bir sevgi aşk olması lazım ortada ki, aşılamayacak nedenler doğsun oluşsun ve mecburiyetten ilişki bitsin. Çok zor evet bunu kabul ediyorum arkadaşlar ama eğer kanayan bir parmak varsa ortada ciddi bir şekilde kesin atın onu kangren olmadan. Evet belki klişe, evet belki çok alaturka. Kalbinize hançer saplana saplana vazgeçeceksiniz inanın yapacak bir şey yok. Ama ilk önce bir sorgulayın, çıkar bir yol bulmaya çalışın. Neden ayrılmanız gerekiyor?
Bir tarafın çabaları boşa gider, sevgisi de keza aynı şekilde. Bunalmıştır, yılmıştır artık yaşadıklarından tabi ama burada yaşanmışlıklar herkes için farklı biliyorsunuz ki :) Ya da çözülmesi güç olaylar zinciri içinde bulmuşsunuzdur kendinizi. Ayrılmak en hayırlısı dersiniz. Evet ama bunu bile bile zorlanırsınız. Bir umut yaa tek bir umut beklersiniz yine de. Çünkü seviyorsunuz çünkü deli gibi aşıksınız çünkü vazgeçmeyi ölümle eş değer görüyorsunuz. Ancak arkadaşlar korkunun ecele ne yazık ki faydası yok. Geldiyse zamanı ki bunu en iyi siz idrak edebilirsiniz zaten vazgeçeceksiniz artık. İçiniz kan ağlasa da, sicim sicim yaşlar süzülse de en doğru kararı vereceksiniz. Ha illa gidin ayrılın demiyorum bakın altını yine çizeyim zamanı en iyi siz tahayyül edeceksiniz tabii ki. Ama bazı şeyler zorlamayla olmuyor ne yazık ki, umutlarınız beklentileriniz boşa gidiyor. Değmeyeceğini, sevginizin yetersiz kaldığını hissettiğiniz en ufacık bir zaman diliminde dahi beklemeyin, beklemeyin ki acınız büyümesin içinizde.
Unutulmayacak hiç bir olay, insan yok şu dünyada kaldı ki biliyorsunuz zaten. Sadece güçlü olun, ezmeyin ve ezdirmeyin kendinizi aman diyeyim. Belki eskisi gibi olmaz bilemezsiniz ama yine sevecek ve daha da mutlu olacaksınız. Sinerjiye inanın olur mu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder