Allah'ıımmm sana geliyoruummm :) Her babayiğidin her hanım kızımızın başından illaki bi platonik aşk hikayesi geçmiştir. Yani geçmiştir bence, ne yani tüm aşklar karşılıklı olacak diye bir kaide yok, tabii ki de yaşanmıştır böyle tek taraflı heyecanlar. Aman tanrım yalnız ne heyecan belli değil. Böyle midede kelebek uçuşması olayını hatta ilk platonik aşkınızda yaşamışsınızdır zaar. Velhasıl bugün dedim ki ben de kendi kendime, platonik aşkın yarattığı handikaplar ve heyecanlar neden bugünkü konum olmasın. Nihayetinde zamanında benim de başımdan geçtiyse böyle bir illet :)
Ahh aşk sen nelere kadirsin, bilesin :) Ben şahsen ilk platonik aşkımı lisede yaşadım. Ay daha çocuk da sayılırım ha. Ne bileyim şimdiki çocuklar gibi değildik ki canım biz o zamanlar. Daha çekingen, daha utangaç, aşk nedir bilmeyen, süs püs nedir bilmeyen tiplerdik. Ne bileyim anacığım, şimdiki liseli kızlara bakıyorum büyümüş de küçülmüş hatunlar. Bi süzülmeler, bi bilmişlikler, bi ilişkiler. Ulan ben ne kadar da boş boş yaşamışım o dönemleri diyorum. Aşık olduğum çocukla göz göze gelecek olsam hemen başımı çeviriyordum, "ayyy baktığımı görmedi inşallah, ayyy anlamadı inşallah ondan hoşlandığımı" diye veryansınlar ediyordum teneffüslerde. Ama hiç de unutmuyorum millet, ben birinci sınıftım o da son sınıf. O yılın yaz tatilinde ay siz bendeki ağlamaları görün hele, "ayyy bir daha göremeceğiiiimmmm onu" diye feryatlar figanlar. Demek ki çocuğu gözümde de pek büyüttüysem. Gerçi hala öyleyim, sevmeye göreyim bir babayiğidi, bir gözümde büyütmeler, bi başıma çıkarmalar, bi şımartmalar. Hayır yani başım göğe de ermiyor niye böyle yapıyorsam :)
Arkadaşlar, zannımca aşkın her çeşidi güzeldir, heyecanlıdır, böyle şeker şerbettir. Yani şey ilk başları tabii ki. Edilen kavgaları ve ayrılıkları tabii ki de tenzih ediyorum. Gerçi onlar da sevdaya dahil değil mi? Ayy yalnız ağır konuştum hani, üstad Cemay Süreya gibi hissettim kendimi bir an. Kaldı ki tırnağı bile olamam ya o da ayrı konu :) Neyse, platonik aşk dediğimiz olay var ya, tamam yukarıda yazdım yok işte aşkın her çeşidi falan güzel diye ama yok bee platonik aşkın güzel olanı yani yok valla yani bence. Böyle karşılıklı sevda yaşamak varken, elele dolaşıp sinemalara gezmelere gitmek varken, platonik aşık olduğun adamı göreceksin diye kırı kırk yarmak yorucu bee. Tamam insanın elinde değil belki bu aşk şekli ama yorucu ve üzücü olduğunu biliyorum.
Böyle hep bir umut acaba o da benden hoşlanır mı diye. Böyle hep bir heyecan acaba bugün yine görecek miyim onu diye. Zannımca günümüzde platonik aşk da kalmadı artık. Yani kaç yaşıma geldim bir kere yaşadım bunu hani. Bir daha da denk gelmedi anam iyi ki de gelmemiş bir de onla uğraşamazdım gerçi :) Artık insanlar daha cesaretli, daha gözü kara. Eeee dünya değişiyor biz insanlar da ayak uydurmak zorundayız da yani. Şimdi birinden hoşlandığında pat diye geçip karşısına söylersin yani derdini. Sosyal medya denen kanallar aracılığıyla yok takibe alırsın, yok arkadaş olarak eklersin. Yüklersin de bir kaç fotoğraf dikkat çekmeye çalışırsın en olmadı dediğim gibi "ya afedersin ama ben senden acayiippp hoşlanıyorum" diye itiraf edersin. Valla şahsen ben olsam öyle yaparım kaldı ki yapılıyor zaten. Ama bence siz siz olun, sevdiğinizin peşinden gidin valla. Seviyorsan git konuş arkadaşım. Niye içinde kalsın. Hem unutmayın insan yaptıklarından değil yapmadıklarından daha çok pişmanlık duyarmış. Git söyle anlat derdini. Gelirse zaten senindir hayret bir şey. Gelmezse de amaann başka adam mı kadın mı yok der unutmaya çalışırsınız. Ayy ne de kolay dedim tamam bu kadar basit olmuyor aşık olduktan sonra ama ne olursa olsun umudunuz ve savaşınızdan asla vazgeçmeyin derim. Aşk için her şey göze alınmalıdır ben bunu der bunu yaşarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder