İNANMAK BAŞARMANIN YARISIYSA…

Bu sözü ilk kez üniversite sınavına hazırlanırken duydum. Dershanedeki rehberlik hocamın devamlı dikte ettiği üzere; “unutmayın arkadaşlar inanmak başarmanın yarısıdır” diye. Genel kural, değişmez akım. Yay hayatının her alanına. Kullan özgürce her deneyimlediğin olay karşısında. İnanmak başarmanın yarısıysa eğer eee sonrası?

İlk adımı at sen dostum inanarak, sonrası Allah kerim mi azim mi hangisi? Evet güzel bir hayat felsefesi önemini yadsıyamam, ancak öğretildiği üzere de her alanda işe yaramıyor hani. Her şey kafada da bitmiyor bazı durumlarda. Yeminle genel kurallara yıkacak şeyler deneyimledim ha aciz ömrümde. Hayır yani gurur mu duysam hayıflansam mı onu da bilemedim ya hadi neyse :)

Bana bakın millet, işin içine gönül girdiyse ve eğer tüm devreler de yandıysa; yok hayat felsefesi yok inanmak yarılamakmış yolu vıdı vıdı valla yalan dolan. Belki de sadece sınava hazırlanan gençleri motive etmek için uydurulmuştur ne yani olamaz mı? Çünkü hakikaten kendi adıma konuşmam gerekirse, inanıyorum bazı şeylere ama bir arpa boyu yol alamıyorum. Ee hani benim inançlarım? Hani benim başarmak için adım atmaya meyilli sinerjim?

Tamam kendimden yola çıkarak genelleme yapamam belki ama nihayetinde bu yazıları pek tabii ki kendimden ve tecrübelerimden yola çıkarak yazıyorsam, bunu savunmam normal değil mi J Arkadaşlar bir şeye inanmak, başarmak isteğinize olan inancınızı ve azminizi gösterir tamam bunda inan olsun hemfikirim. İyi de tam olarak hangi konularda bu sözden feyz almalıyız bana bu lazım açıkçası? Bu söz tamamen beyne giden uyarıcı sinyalleri motive eden bir enerji yayıyor ben size söyleyeyim. Ama söz konusu yürekse hah işte alıyor enerji boyunun ölçüsünü. Yeminle yüreğin karşısında da savaşacak henüz bir baba yiğit organ çıkmadı ha. Beyin bile devre dışı kalabiliyorsa çoğu durumda ben artık hiç bir şey demiyorum. Eee inandığını dikte ettin beyne de, gönül ters tepiyor ne olacak peki şimdi? Hangisine inanıp hangisini dinleyeceğiz peki? Ama şuna da inanan bir insanım, eğer beyinde bittiyse ve beyne kötü anıların hatırlandığı düşünceleri akın akın gönderirsen galiba yürekte de kendine yer bulabiliyor bu kötü enerji. İşe yaramaya başlıyor. Ama her zaman tetikte olacaksın işte sorun o. İnsansın canım akıl gidiyor tabii ki bazı güzel anılara. Dalıyorsun hüzünlü gözlerle uzaklarda yolunu gözlediğin pencere kenarlarına. Sonra bir bakıyorsun beyin tokat atıyor yandan çarklı kalbe. Lan dur uçtun sen iyice unutma bıdı bıdı bıdı oldu diyor hah deyip uyanıp kötü enerjiyi kalbe empoze etmeye devam ediyorsun. Hep tetikte olmaktan kastım ahan da bu işte. Eskaza güzelim bir anı canlanmaya yüz tutsa unutmaya meyletmeye başlamış yürekte, beyin hemen uyarıcı etkisiyle savaş açıyor işte. Organlar arası unutma düellosu!

Şuna inanırım bakın, bir insanın isteyip de yapamayacağı çok az şey vardır dünyayı yeniden keşfetmek dışında. Biraz cesaret, biraz umut, savaşma azmi tamam. İmkansız diye bir şey yok, zor biraz zaman alır sadece :) Buna sevmek de dahil ki ben henüz deneyimlemedim beyinle sevmeyi. Sevmek yürek işidir diye savunan ben, gidip beyin sevdi diye de aşık olamam zaar yani ben yapamam. Mantıksal aşklardan ziyade gönül aşklarını sever yaşarım uleyynn. Beyin bana komut vermeye başlıyorsa ilişki içinde, hah işte o zaman sorgulamalara başlarım. Eğer derim beynim şu an bir konu hakkında atağa geçip bana mesaj göndermeye çalışıyorsa bunun altında kesin bir şey var der, düşünmeye anlamaya çalışırım. Onun için beyni çok karıştırmamaya çalışırım aşkıma. Başarırım da bunu. Ama ne zaman ki beyne söz hakkı vermeye meylederim, tamam derim bir sorun var ki söz geçiremiyorum şu an sus emrine. Deneyin ne demek istediğimi anlayacaksınız. Haa direkt mantık insanıysanız zaten s…r edin uymaz size benim tarifim.

İnanmanın başarmanın yarısı olduğunu iddia eden kaynaklar, neden genele yayıyorsunuz acaba bu yaklaşımı ha? Hayır konu başlıklarını söyleyin ona göre ya feyz alalım ya da önümüze bakalım. Yalnız içinden çıkılmaz bir hal almaya başlayınca duygu ve düşüncelerim, bayılıyorum o “bazı kaynaklara” sarmaya :) Arkadaşlar bakmayın bana, siz yine inanmak başarmanın yarısıdır deyip devam edin yolunuza. Ama hayatınızın geneline yaymayın sonrasında yüz üstü kalabiliyorsunuz demedi demeyin :)